আতংকৰ বিকাৰ হৈছে এক মানসিক স্বাস্থ্যৰ স্থিতি যাৰ বিশেষত্ব হৈছে তীব্ৰ ভয় বা অস্বস্তিৰ আকস্মিক আৰু বাৰে বাৰে হোৱা ঘটনা, যাক আতংকআক্ৰমণ বুলি কোৱা হয়। এই আক্ৰমণবোৰ অপ্ৰত্যাশিতভাৱে বা এক নিৰ্দিষ্ট ট্ৰিগাৰৰ প্ৰতিক্ৰিয়াত হ'ব পাৰে, আৰু ই ব্যক্তি এজনৰ দৈনন্দিন জীৱন আৰু কল্যাণত গুৰুত্বপূৰ্ণ প্ৰভাৱ পেলাব পাৰে।
আতংক বিকাৰৰ লক্ষণ:
আতংকৰ আক্ৰমণ সাধাৰণতে শাৰীৰিক আৰু মানসিক লক্ষণৰ সংমিশ্ৰণৰ সৈতে প্ৰকট হয়। সাধাৰণ শাৰীৰিক লক্ষণবোৰৰ ভিতৰত আছে:
- হৃদস্পন্দন: একদৌৰবাস্পন্দনশীলহৃদযন্ত্ৰ।
- বুকুৰ বিষ: বুকুৰ স্থানত অসুবিধা বা বিষ।
- উশাহ চুটি হোৱা: গভীৰউশাহ ল'বলৈ অক্ষম হোৱাৰ অনুভৱ।
- মূৰ ঘূৰোৱা: মুৰ পাতল হোৱা বা ঘূৰাৰ সংবেদন।
- ঘাম ওলোৱা: শাৰীৰিক পৰিশ্ৰম অবিহনে অত্যাধিক ঘাম।
- কঁপি থকা: কঁপি থকা বা কঁপি থকা সংবেদন।
- ওকালি অহা: পেট ৰখা বা ৰোগৰ অনুভূতি।
মানসিক লক্ষণবোৰত প্ৰায়ে অন্তৰ্ভুক্ত থাকে:
- তীব্ৰভয়:আসন্নধ্বংসৰঅনুভৱবানিয়ন্ত্ৰণহেৰুওৱাৰভয়।
- উপলব্ধি হীনতা: বাস্তৱতাৰ পৰা বিচ্ছিন্নতাৰ অনুভূতি।
- ব্যক্তিগতকৰণ: নিজৰ পৰা বিচ্ছিন্ন অনুভৱ কৰা।
এই লক্ষণবোৰ সাধাৰণতে মিনিটৰ ভিতৰতে শীৰ্ষত থাকে আৰু কেইমিনিটমানৰ পৰা কেইবা ঘণ্টালৈকে থাকিব পাৰে। আন এক আতংকৰ আক্ৰমণৰ সন্মুখীন হোৱাৰ আশংকাই প্ৰায়ে ব্যক্তিসকলক এনে পৰিস্থিতি পৰিহাৰ কৰিবলৈ প্ৰেৰিত কৰে য'ত তেওঁলোকৰ আগতে আক্ৰমণ হৈছিল, যি এগোৰাফোবিয়াৰ বিকাশত অৰিহণা যোগাব পাৰে (পলায়ন কঠিন হ'ব পৰা ঠাইত থকাৰ ভয়)।
কাৰণ আৰু বিপদাশংকাৰ কাৰক:
আতংক বিকাৰৰ সঠিক কাৰণ সম্পূৰ্ণকৈ বুজি পোৱা নাযায়, কিন্তু কেইবাটাও কাৰকে ইয়াৰ বিকাশত অৰিহণা যোগাব পাৰে:
- জেনেটিক্স:আতংকবিকাৰবাঅন্যান্যউদ্বেগবিকাৰৰপাৰিবাৰিকইতিহাসইবিপদাশংকাবৃদ্ধিকৰিবপাৰে।
- জৈৱিক কাৰক: মস্তিষ্কৰ ৰাসায়নিক পদাৰ্থৰ ভাৰসাম্যহীনতা বা মস্তিষ্কৰ কাৰ্যৰ পৰিৱৰ্তনে এক ভূমিকা পালন কৰিব পাৰে।
- চাপ: জীৱনৰ গুৰুত্বপূৰ্ণ পৰিৱৰ্তন বা চাপ, যেনে প্ৰিয়জনৰ মৃত্যু বা জীৱনৰ গুৰুত্বপূৰ্ণ পৰিৱৰ্তন, আতংকৰ আক্ৰমণ আৰম্ভ কৰিব পাৰে।
- ব্যক্তিত্ব: কিছুমান ব্যক্তিত্বৰ বিশেষত্ব থকা লোক, যেনে চাপৰ সম্ভাৱনা অধিক হোৱা বা নেতিবাচক আৱেগৰ প্ৰতি প্ৰৱণতা থকা, অধিক সংবেদনশীল হ'ব পাৰে।
- আঘাত: পূৰ্বৱৰ্তী আঘাতজনিত অভিজ্ঞতা বা শৈশৱৰ প্ৰতিকূলতাই দুৰ্বলতা বৃদ্ধি কৰিব পাৰে।
ৰোগ নিৰ্ণয়:
আতংকৰ বিকাৰ নিৰ্ণয় কৰাত মানসিক স্বাস্থ্য পেছাদাৰী এজনৰ দ্বাৰা এক বিস্তৃত মূল্যাঙ্কন অন্তৰ্ভুক্ত থাকে। ৰোগ নিৰ্ণয় সাধাৰণতে এইবোৰৰ ওপৰত আধাৰিত:
- চিকিৎসাইতিহাস:ৰোগীৰচিকিৎসাআৰুমানসিকইতিহাসপৰ্যালোচনাকৰা।
- লক্ষণ মূল্যায়ন: আতংকআক্ৰমণৰ সঘনতা, ম্যাদ আৰু তীব্ৰতা বিশ্লেষণ কৰা।
- অন্যান্য চৰ্ত বোৰ বাদ দিয়া: আতংক বিকাৰৰ লক্ষণবোৰ অনুকৰণ কৰিব পৰা অন্যান্য চিকিৎসা বা মানসিক স্থিতিবোৰ বাতিল কৰা।
এজন মানসিক স্বাস্থ্য পেছাদাৰীয়ে ৰোগ নিৰ্ণয় নিশ্চিত কৰিবলৈ মানসিক বিকাৰৰ ডায়গনষ্টিক এণ্ড ষ্টেটিষ্টিকেল মেনুৱেলৰ (ডিএছএম-5) পৰা ৰোগ নিৰ্ণয়ৰ চৰ্ত ব্যৱহাৰ কৰিব পাৰে।
চিকিৎসা:
আতংকৰ বিকাৰ চিকিৎসাযোগ্য, আৰু চিকিৎসাৰ সংমিশ্ৰণে প্ৰায়ে সৰ্বশ্ৰেষ্ঠ ফলাফল প্ৰদান কৰে। সাধাৰণ চিকিৎসা বিকল্পবোৰৰ ভিতৰত আছে:
জ্ঞানীয়-আচৰণচিকিৎসা (চিবিটি): এই প্ৰকাৰৰ চিকিৎসাই ব্যক্তিসকলক বিকৃত চিন্তাৰ প্ৰকাৰ চিনাক্ত আৰু প্ৰত্যাহ্বান জনোৱাত আৰু উদ্বেগ নিয়ন্ত্ৰণৰ বাবে মোকাবিলা কৰাৰ ৰণনীতি শিকাত সহায় কৰে।
ঔষধ: লক্ষণবোৰ নিয়ন্ত্ৰণ কৰাত সহায় কৰিবলৈ এণ্টিডিপ্ৰেচেণ্ট (যেনে নিৰ্বাচিত চেৰোটনিন ৰিআপটেক ইনহিবিটৰ বা এছ.এছ.আৰ.আই.) আৰু এণ্টি-এংজাইটি ঔষধ (যেনে বেঞ্জোডিয়াজেপাইন) নিৰ্ধাৰণ কৰা হ'ব পাৰে।
জীৱনশৈলীৰ পৰিৱৰ্তন: নিয়মীয়া শাৰীৰিক সক্ৰিয়তা, এক স্বাস্থ্যকৰ আহাৰ, আৰু চাপ প্ৰৱন্ধন কৌশলে সামগ্ৰিক সুস্থতাত অৰিহণা যোগাব পাৰে আৰু আতংকআক্ৰমণৰ সঘনতা হ্ৰাস কৰিব পাৰে।
সমৰ্থন গোট: একে ধৰণৰ প্ৰত্যাহ্বানঅনুভৱ কৰা আনৰ সৈতে সংযোগ কৰিলে আৱেগিক সমৰ্থন আৰু ব্যৱহাৰিক পৰামৰ্শ প্ৰদান কৰিব পাৰে।
1. আতংকৰ আক্ৰমণ আৰু উদ্বেগৰ আক্ৰমণৰ মাজত পাৰ্থক্য কি?
আতংকৰ আক্ৰমণ হৈছে হঠাতে তীব্ৰ ভয় বা অস্বস্তিৰ আৰম্ভণি, প্ৰায়ে স্পষ্ট ট্ৰিগাৰ অবিহনে, আনহাতে উদ্বেগআক্ৰমণ সাধাৰণতে এক নিৰ্দিষ্ট চাপ বা চিন্তাৰ সৈতে সম্পৰ্কিত আৰু লাহে লাহে বৃদ্ধি হ'ব পাৰে। আতংকৰ আক্ৰমণ সাধাৰণতে অধিক তীব্ৰ হয় আৰু ইয়াত শাৰীৰিক লক্ষণ যেনে দ্ৰুত হৃদস্পন্দন আৰু বুকুৰ বিষ অন্তৰ্ভুক্ত থাকিব পাৰে।
2. আতংকৰ বিকাৰ আৰোগ্য কৰিব পাৰিনে?
যদিও আতংকজনিত বিকাৰৰ কোনো নিশ্চিত নিৰাময় নাই, ই অত্যন্ত চিকিৎসাযোগ্য। বহুলোকে চিকিৎসা, ঔষধ আৰু জীৱনশৈলীৰ পৰিৱৰ্তনৰ জৰিয়তে লক্ষণবোৰৰ পৰা গুৰুত্বপূৰ্ণ সকাহ পায়। কাৰ্যকৰী ব্যৱস্থাপনাই জীৱনৰ মানদণ্ড যথেষ্ট উন্নত কৰিব পাৰে।
3. আতংক বিকাৰ বংশগত নেকি?
এনে প্ৰমাণ আছে যিয়ে দেখুৱায় যে পৰিয়ালবোৰত আতংকৰ বিকাৰ চলিব পাৰে, যি এক আনুবংশিক উপাদান সূচায়। অৱশ্যে, কেৱল জেনেটিক্সে আতংক বিকাৰৰ বিকাশ নিৰ্ধাৰণ নকৰে; পাৰিপাৰ্শ্বিক কাৰক আৰু ব্যক্তিগত অভিজ্ঞতাইও এক ভূমিকা পালন কৰে।
4. আতংকজনিত বিকাৰৰ চিকিৎসাত সাধাৰণতে কিমান সময় লাগে?
ব্যক্তিৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ কৰি চিকিৎসাৰ ম্যাদ পৃথক হয়। কিছুমান লোকে চিকিৎসা আৰম্ভ কৰাৰ কেইসপ্তাহমানৰ ভিতৰত ভাল অনুভৱ কৰা আৰম্ভ কৰিব পাৰে, আনহাতে আন কিছুমানৰ বাবে কেইবা মাহ বা অধিক সময়ৰ প্ৰয়োজন হ'ব পাৰে। নিৰ্ধাৰিত অনুসৰি চিকিৎসা অব্যাহত ৰখা আৰু প্ৰয়োজন অনুসৰি পৰিকল্পনাটো মিলাবলৈ স্বাস্থ্যসেৱা প্ৰদানকাৰীএজনৰ সৈতে ঘনিষ্ঠভাৱে কাম কৰাটো গুৰুত্বপূৰ্ণ।
5. জীৱনশৈলীৰ পৰিৱৰ্তনে আতংকৰ বিকাৰ নিয়ন্ত্ৰণ কৰাত সহায় কৰিব পাৰেনে?
হয়, জীৱনশৈলীৰ পৰিৱৰ্তনে আতংকবিকাৰ নিয়ন্ত্ৰণ কৰাত এক গুৰুত্বপূৰ্ণ ভূমিকা পালন কৰিব পাৰে। নিয়মীয়া ব্যায়াম, এক সন্তুলিত আহাৰ, পৰ্যাপ্ত টোপনি, আৰু চাপ নিয়ন্ত্ৰণ কৌশল (যেনে মনোযোগ আৰু শিথিলকৰণ ব্যায়াম) আতংকআক্ৰমণৰ সঘনতা আৰু তীব্ৰতা হ্ৰাস কৰাত সহায় কৰিব পাৰে।
আতংকৰ বিকাৰ এক প্ৰত্যাহ্বানজনক স্থিতি হ'ব পাৰে, কিন্তু উপযুক্ত চিকিৎসা আৰু সমৰ্থনৰ দ্বাৰা, ব্যক্তিসকলে পৰিপূৰ্ণ জীৱন যাপন কৰিব পাৰে আৰু তেওঁলোকৰ লক্ষণবোৰ কাৰ্যকৰীভাৱে নিয়ন্ত্ৰণ কৰিব পাৰে। যদি আপুনি বা আপোনাৰ পৰিচিত কোনোবাই আতংকৰ বিকাৰৰ সৈতে যুঁজি আছে, মানসিক স্বাস্থ্য পেছাদাৰী এজনৰ পৰা সহায় বিচৰাটো আৰোগ্যহোৱাৰ দিশত এক গুৰুত্বপূৰ্ণ পদক্ষেপ।
0 Comments